Joodse Kinderen in Apeldoorn
In september 1947 arriveerden 450 bleke, ondervoede, Joodse kinderen uit Oost- en Midden-Europa in Nederland. Deze kinderen, die de Duitse concentratiekampen hadden overleefd, hadden sinds het einde van de oorlog als jongste generatie „verplaatste personen” zonder ouders een ellendig en onnatuurlijk kampbestaan geleid. Ze werden ondergebracht in het gesticht „Het Apeldoornse Bos” te Apeldoorn. Onmiddellijk werd begonnen met de „bijvoeding” van deze uitgehongerde kinderen, die drie jaar in Nederland zouden blijven om opgevoed en opgeleid te worden voor hun nieuwe vaderland: Palestina.
