
De Echoput
In het begin van de 19e eeuw, tijdens het bewind van koning Lodewijk Napoleon, werd een diepe put gegraven aan de weg naar Paleis Het Loo, net buiten Apeldoorn. Deze put, 56 meter diep, werd aangelegd om reizigers en hun paarden van drinkwater te voorzien. Maar er gebeurde iets bijzonders: de put produceerde een echo. Wanneer iemand iets in de put riep, kaatste het geluid op een fascinerende manier terug. Dit trok al snel de aandacht van bezoekers, en de put kreeg de naam “Echoput”.
Rond 1910 werd er een puthuis omheen gebouwd om vervuiling tegen te gaan. In de jaren daarna kwam de put onder het beheer van de familie Bos. Zij woonden bij de put en zorgden ervoor dat bezoekers de echo konden ervaren. Dit werd een belangrijke bron van inkomsten voor de familie, aangezien mensen van heinde en verre een kwartje betaalde om dit natuurfenomeen te beleven.

In 1935 besloot Rijkswaterstaat echter dat de put vanaf 1 mei 1936 niet langer toegankelijk mocht zijn voor het publiek. Dit was een zware klap voor de familie Bos, die hierdoor een groot deel van hun inkomen verloor. Ondanks protesten bleef de put gesloten, en de ooit zo levendige plek werd stil.

Toch bleef de Echoput niet vergeten. In 1996 werd de put samen met het puthuis gerestaureerd. Bij speciale gelegenheden, zoals het 200-jarig bestaan in 2011, werd de put opnieuw opengesteld voor het publiek.

Vandaag de dag is de Echoput een rijksmonument en het puthuis een gemeentelijk monument. De put met zijn unieke echo blijft een verborgen schat in de bossen van Apeldoorn, een herinnering aan het verleden en de wonderen van de natuur.
