Begraafplaats Heidehof
Het had een stil en troostend moment moeten worden. Een eenvoudig bezoek aan het graf van een geliefde. Maar op een grijze dag in Apeldoorn nam het leven van de 71-jarige Henk Bos een onverwachte en tragische wending.
Samen met zijn vrouw begaf Henk zich naar de begraafplaats Heidehof, waar het echtpaar een graf wilde bezoeken – dat van hun kleinzoon. Een kleinkind dat te jong was gegaan, en wiens nagedachtenis hen nog altijd diep raakte. Maar wat begon als een ingetogen wandeling over het uitgestrekte terrein, eindigde in verwarring.
Tijdens het zoeken naar het graf raakten Henk en zijn vrouw elkaar kwijt. Ze verdwaalden, ieder in een ander pad, omringd door rijen stenen, bomen en stilte. Mevrouw Bos riep uiteindelijk de hulp in van een andere bezoeker, bezorgd over het uitblijven van haar man. Samen begonnen zij te zoeken — stap voor stap, van rij naar rij.
Na enige tijd vonden ze hem. Maar het was te laat.
Henk was overleden.
Een lijkschouwing wees uit dat hij een natuurlijke dood was gestorven. Er was geen sprake van geweld of ongeluk — zijn hart had het begeven, daar waar hij het graf van zijn kleinzoon wilde vinden.
Heidehof draagt vele verhalen — sommige in steen gebeiteld, andere alleen nog in herinnering. Het verhaal van Henk Bos behoort tot die laatste categorie.
