Klaas Cornelis van Nes werd geboren op 23 april 1876 in Boskoop als oudste van vier kinderen in het gezin van Hadriaan van Nes en Anna Wilhelmina Schoorel. Zijn vader was boomkweker, en in november 1882 verhuisde het gezin vanuit Boskoop naar Apeldoorn, waar ze zich vestigden aan de Arnhemseweg. Daar zette Hadriaan het bedrijf ‘Firma H. van Nes en Zonen’ voort. Het kantoor lag aan de Arnhemseweg, de grote kwekerij aan de Vlijtseweg. Later nam Klaas het bedrijf over en kreeg het de naam ‘Firma K. van Nes, Boomkwekers en tuinarchitecten’, met het hoofdkantoor aan de Stationsstraat, hoek Sophiapark, waar Klaas kwam te wonen.
Klaas was van jongs af aan betrokken bij het familiebedrijf. Al vroeg combineerde hij het praktische werk als kweker met een grote belangstelling voor het ontwerp en de aanleg van tuinen. Hij was bovendien actief in het Apeldoornse verenigingsleven, onder andere als bestuurslid van de Apeldoornsche Gymnastiek Vereniging. Rond 1905 nam Klaas de leiding van het bedrijf officieel over van zijn vader. Na zijn huwelijk in 1907 met Gerarda Eveline Uilkens, een dochter van een predikant uit Ezinge, kwam Gerarda bij hem aan de Stationsstraat 152 inwonen. Niet lang daarna betrok het jonge gezin de villa aan het Sophiapark 2, die ze uiteindelijk aankochten. Hier werden hun vier kinderen geboren: Anna Wilhelmina, Theodora Fredericka, Catharina Hermina en Hadriaan.
Klaas’ talent voor tuin- en landschapsarchitectuur bracht zijn bedrijf landelijke bekendheid. Hij ontwierp tuinen voor particulieren en instellingen, parken en plantsoenen. In Apeldoorn was hij onder meer verantwoordelijk voor het groen bij papierfabriek ‘de Eendracht’ en ‘Het Apeldoornsche Bosch’. Ook het ontwerp van de tuinstad ‘Berg en Bosch’ en de beplanting van plantsoenen bij de Staatsmijnen in Limburg stonden op zijn naam. Zijn filosofie was dat een tuin niet alleen moest passen bij het huis, maar ook in harmonie moest zijn met de omgeving en het landschap.
In 1926 verkocht Klaas het kwekersgedeelte van het bedrijf om zich volledig toe te leggen op het ontwerpen en adviseren. Hij werd een veelgevraagd expert, gaf lezingen, schreef artikelen en reisde regelmatig naar het buitenland om zich verder te bekwamen in zijn vak. Hij was lid van de Bond van Nederlandse Stedebouwkundigen, het hoofdbestuur van de Koninklijke Nederlandse Maatschappij voor Tuinbouw en Plantkunde, en de Stedebouwkundige Raad van het Instituut voor Volkshuisvesting en Stedebouw.
Naast zijn zakelijke en maatschappelijke werk vond Klaas rust in zijn gezin. Zijn vrouw Gerarda maakte als schrijfster onder de naam G. van Nes-Uilkens naam in de Nederlandse literatuur en vertaalde werk uit het Amerikaans. Samen vormden zij een inspirerend koppel, dat zowel in de tuin- en landschapsarchitectuur als in de cultuurgeschiedenis van Apeldoorn zijn sporen naliet.
Een kroon op zijn werk kwam op 24 april 1951, toen Klaas Cornelis van Nes werd benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Deze koninklijke onderscheiding was een erkenning voor zijn grote verdiensten voor het vakgebied en de maatschappij. Hij ontving het lintje niet lang voor het einde van zijn leven.
In 1952 kwam aan dit tijdperk een einde. Gerarda overleed op 8 juli in Apeldoorn, waarna Klaas, die in Almelo bij zijn dochter Anna verbleef, op 20 augustus 1952 plotseling overleed. Hij werd 76 jaar oud.
1 gedachte over “De groene visionair van Apeldoorn: het leven van Klaas Cornelis van Nes”