Meubelmakerij stoffeerderij S.F.M. Dekker aan de Asselsestraat 53
Siebes Frederik Marinus Dekker werd op 12 september 1893 geboren in Apeldoorn als het negende kind van Marinus Dekker en Jannetje Kers. Zijn ouders gaven hem een degelijke opvoeding, ondanks de financiële moeilijkheden die vaak gepaard gingen met grote verliezen. Van de dertien kinderen overleden er zes op jonge leeftijd. Vader werkte als papiermaker, wat hem een redelijk inkomen verschafte, maar door het verlies van meerdere kinderen in de vroege jaren was het gezin gewend om met tegenslagen om te gaan. Siebes groeide op met zes broers en zussen: Gerritje, Jannetje, Johannes, Maria, Marinus en Reintje. De familie woonde in een bescheiden woning aan de Brink en Orden, op nummer 481.
Siebes was vanaf jonge leeftijd al een serieuze jongen. Zijn jeugd werd gekenmerkt door de zware omstandigheden, maar zijn passie voor vakmanschap en zijn scherpe zakelijke inzicht staken al vroeg de kop op. Het zouden deze eigenschappen zijn die hem later zouden helpen om zijn eigen meubelbedrijf van de grond af op te bouwen.
Van leerling meubelmaker naar ondernemer
Na zijn schooltijd besloot Siebes de technische kant op te gaan. Hij werd opgeleid tot meubelmaker en begon als leerling in diverse meubelwinkels in Hilversum en Amsterdam te werken. Gedurende deze jaren leerde hij de kneepjes van het vak, maar hield hij altijd contact met zijn familie in Apeldoorn via brieven. Op 5 juni 1916, na enkele jaren in de stad te hebben gewerkt, keerde Siebes terug naar Apeldoorn en trok hij bij zijn ouders aan de Klarenbeekseweg 66 in. Hij wilde zich gaan voorbereiden om zijn eigen zaak te starten, een bedrijf waarin vakmanschap en slimme bedrijfsvoering centraal zouden staan. Het was gebruikelijk voor hem om altijd in een pak rond te lopen, en zijn pijp werd zijn vaste metgezel.
De meubelwinkel aan de Asselsestraat
In oktober 1917 opende Siebes zijn eerste meubelwinkel aan de Asselsestraat 36. Hij had zijn vak geleerd, en het maken, repareren en restaureren van meubels werd de basis van zijn werk. De prijzen waren niet laag, aangezien alles met de hand werd vervaardigd, maar Siebes was vastbesloten om zijn werk van hoge kwaliteit aan te bieden. De winkel begon klein, maar Siebes had een visie.
In 1919 besloot Siebes zijn assortiment uit te breiden en ook tweedehands meubels aan te bieden. Dit bleek een gouden zet, aangezien het de winkel toegankelijker maakte voor een breder publiek. Zelf noemde hij zijn bedrijf ‘spotgoedkoop’, maar de werkelijkheid was anders. Maar door de standaard hoge prijzen kon hij grote acties en kortingen houden, wat een slimme marketingtruck was.
Zijn slimme advertentiecampagnes, waarin hij prijzen verlaagde door letterlijk een gulden van het totaalbedrag af te halen, deden ook hun werk. Siebes had zijn eigen manieren om de markt te veroveren. Manieren die we in de huidige tijd overal terugzien.
De groei van het bedrijf en de familie
Op 20 mei 1920 trouwde Siebes met Everdina Nieuwenhuis, een vrouw die hij al sinds zijn jeugd kende van de Brink en Orden. Het paar kreeg hun eerste zoon, Marinus, op 20 juli 1921, vernoemd naar Siebes’ vader. De jonge familie breidde zich uit, net als de meubelzaak. Siebes kwam met acties zoals 30% korting. Rond Sinterklaas had hij zijn klanten snel aan zich gebonden. De winkel floreerde, en Siebes breidde zijn assortiment uit met meubelen uit het buitenland en accessoires. In 1923 kocht hij een groter pand aan de Asselsestraat 63-65, waar hij zijn winkel omdoopte tot het Geldersch Meubel- en Beddenhuis S. F. M. Dekker. Het pand werd grondig verbouwd, en de winkel werd nu een belangrijk centrum voor meubels en bedden in Apeldoorn.
In de drukke jaren van de bedrijfsvoering werden er in het gezin Dekker ook nieuwe gezinsleden verwelkomd. Op 31 december 1926 werd hun dochter Hendrika geboren, een geliefd lid van de familie. Siebes en Everdina waren dolgelukkig met hun dochter, die in een tijd van groei en verandering voor hun bedrijf werd geboren.
Later, op 26 augustus 1933, werd hun tweede zoon, Siebes Frederik Marinus, geboren. Het was een bijzonder moment voor Siebes, die trots was dat hij zijn naam door de generaties heen kon doorgeven. Siebes Sr. was zo trots op de geboorte van zijn jongste zoon dat hij besloot zijn bedrijf Dekker & Zonen te noemen, hoewel Siebes junior en Hendrika nog te jong waren om in het bedrijf te werken, werkte zoon Marinus al wel een beetje mee.
Vastgoed als strategie
Siebes had niet alleen een scherp zakelijk inzicht op het gebied van meubels, maar was ook een slimme vastgoedbelegger. Gedurende zijn carrière kocht hij meerdere panden in Apeldoorn, die hij verhuurde. Dit vastgoedbezit gaf hem de stabiliteit om verder te investeren in zijn meubelbedrijf en zorgde ervoor dat zijn onderneming door de moeilijke tijden van de oorlog en de crisis kon blijven draaien. Panden zoals de Asselsestraat 53-55, Brinklaan 16-18 en een hoekpand aan de Oude Beekbergerweg – Valkenweg maakten deel uit van zijn vastgoedportefeuille. Een van zijn meest gewaagde aankopen was het vervallen pand aan de Piet Heinstraat 7, dat hij volledig liet verbouwen tot woonhuis, waar hij zelf ik kwam te wonen. Hij was altijd bereid om in onroerend goed te investeren, en dit zou hem op de lange termijn financieel veel voordeel opleveren.
Oorlogsjaren en financiële weerbaarheid
De Tweede Wereldoorlog betekende moeilijke tijden voor veel bedrijven, en de meubelzaak van Siebes was daar geen uitzondering. De verkoop daalde dramatisch, maar Siebes had zijn zaken goed voorbereid. Zijn vastgoedbezit en slimme beleggingen zorgden ervoor dat hij het financieel kon overleven.
De overdracht van de zaak naar de volgende generatie
In 1947 trouwde Siebes’ zoon Marinus met Gardina Bennink. Marinus had al een aantal jaar in de winkel gewerkt en begon steeds meer verantwoordelijkheden op zich te nemen. De overname van de zaak door Siebes’ zonen was het volgende logische hoofdstuk. Terwijl Marinus de functie van bedrijfsleider op zich nam, zou zijn jongere broer, Siebes Jr., uiteindelijk de zaak volledig overnemen van zijn vader. Siebes Sr. trok zich langzaam terug uit het dagelijks beheer en kwam met zijn vrouw aan de Ruyterstraat 31 te wonen, een straat verder dan de winkel. Wel bleef hij zijn hele leven actief betrokken bij de onderneming.
De laatste jaren van Siebes
Siebes Frederik Marinus Dekker overleed op 2 december 1973, op 80-jarige leeftijd. Zijn vrouw, Everdina, hertrouwde nooit en bleef aan de Ruyterstraat wonen. Ze gaf de buurtkinderen regelmatig een pepermuntje en zei er steevast bij dat ze het meteen moesten opeten, want dan zou het lekkerder smaken. Everdina stierf op 5 december 1992, op 97-jarige leeftijd. Siebes en Everdina werden beiden begraven in het familiegraf op de begraafplaats aan de Soerenseweg. De zaak van Siebes werd voortgezet door zijn zoon, eveneens Siebes geheten, die het bedrijf met dezelfde visie en toewijding leidde. Later nam diens zoon, de kleinzoon van Siebes, het bedrijf over. Ook hij draagt de naam Siebes.
Een onvergetelijke erfenis
Siebes Dekker was niet alleen een meubelmaker, maar ook een visionaire ondernemer die zijn bedrijf opbouwde met visie en de kunst van het slimme investeren. Zijn vermogen om vastgoed te benutten, gecombineerd met zijn scherpe marketingstrategieën en passie voor kwaliteit, veranderde de meubelindustrie in Apeldoorn. Dekker’s Meubelhandel is vandaag de dag nog steeds een begrip in de regio.
