Op het Stationsplein in Apeldoorn torent sinds 2007 een opvallend kunstwerk boven het dagelijkse stadsleven uit. “De Kus”, ontworpen door kunstenaar Jeroen Henneman, is een plastiek die niet alleen de aandacht trekt door zijn hoogte van zeventien meter, maar ook door de symboliek en het verhaal achter het kunstwerk. Het beeld is een huwelijksgeschenk van de Apeldoornse bevolking aan het koninklijk paar Willem-Alexander en Máxima, ter gelegenheid van hun huwelijk in 2002.
Ontstaan en symboliek
Apeldoorn kent een lange traditie van verbondenheid met het Nederlandse koningshuis. In 1901 schonk de bevolking bij het huwelijk van koningin Wilhelmina en prins Hendrik een gedenknaald, ontworpen door Gerrit de Zeeuw en voorzien van medaillons door Pieter Puype. Dit monument, bekend als De Naald, staat nog altijd aan de Zwolseweg bij Paleis Het Loo. Een eeuw later, bij het huwelijk van kroonprins Willem-Alexander en prinses Máxima op 2 februari 2002, besloten de inwoners van Apeldoorn opnieuw een blijvend aandenken te schenken: een modern kunstwerk dat symbool zou staan voor liefde en verbondenheid.
Kunstenaar Jeroen Henneman kreeg de opdracht. Hij ontwierp een slanke, elegante toren van roestvast staal die eindigt in twee lijnfiguren, elk een gezicht vormend, die elkaar hoog in de lucht lijken te kussen. De stalen banden kronkelen omhoog en raken elkaar op het hoogste punt met de neuzen. Afhankelijk van waar je staat, zie je duidelijk de twee gezichten of oogt het geheel als een abstract lijnenspel. Henneman noemt zijn beelden “staande tekeningen” en benadrukt dat het werk de kracht van een eenvoudige lijn in de ruimte laat zien.
Van Amsterdam naar Apeldoorn
De Kus op het Stationsplein is niet het eerste werk van Henneman met deze naam. In 1982 maakte hij een soortgelijk beeld voor het hoofdkantoor van De Bijenkorf in Amsterdam-Zuidoost. Deze versie verhuisde in 2002 naar het Anton de Komplein en staat daar nog steeds als herkenningspunt in het stadsdeel. De Apeldoornse versie is groter en specifiek ontworpen voor de plek bij het station. Daarmee heeft het beeld in Apeldoorn een extra betekenis gekregen: het is niet alleen een symbool van liefde, maar ook een plek waar mensen elkaar ontmoeten, begroeten en soms ook afscheid nemen.
